Со езерото...

Потпирајќи се на брод,
(свртен наопаку на брегот)
без камери за надзор,
седнете и погледнете ја волшебната убавина,
me pamje të një vaske të madhe me ujë,
të një djepi të qetësisë,
diell jugu e rreze shprese,
që të falë paqe e ngrohtësi,
valë ndjenjash, për zemrën poezi…
Mbi një pamje magjike, ndaloj sytë,
si spektator në amfiteatër,
ndiej bisedën e shtruar mes ujit dhe qiellit,
dhe buzagaz, unë dhe liqeni,
të gjitha zhurmat sikur t’i kishim gëlltitur,
qëndrojmë të heshtur…
Sa me fat ne njerëzit,
pranë ujit që jetojmë…
Kur mendimet na trazohen,
mbyllim sytë e meditojmë,
hamë çaste me liqenin,
rikthehemi e ëndërrojmë,
kthjellojmë idetë e udhëtojmë.
Koha nuk ka breg,
e ju s’keni port e shteg,
ndaj nxitoni dhe gëzoni,
nga agimi deri në perëndim,
(me liqenin) dashuroni!

Струга, 29 Марс 2023
© Џејми Hajredini-
(foto nga Jetmir Selimi)